سلام

سلامی به رسم عشق و دوستی

بیا دوباره بیاموزیم ز غنچه رسم شکفتن

زآفتاب سخاوت. زچشمه پاکی را

بیا ز آینه دل غبار بزداییم . سپس تمامیت خود را به صدق بنماییم

بیا که فاصله را پر کنیم با لبخند. چرا فراق؟

چه بیم از وفاق و از پیوند؟

چرا که «من» نگذاریم باز« ما » نشویم ؟

چرا به رغم عدو یارو یک صدا نشویم؟

بیا تا دوباره فراگیریم چگونه بودن را

شکوه گفت و شنودن را

بیا که دوباره با هم فراق را بکشیم ( بمیرانیم )

نهال مهر و محبت به باغ دل بنشانیم

هزار نفرین به این جدائیها

بیا !

بیا که مبرا شویم از « من » ها.