سلام . سلامی به بلندای آفتاب عالم افروز .

خدایا ، خدایا :

چرا و برای چی انسان ها اینقدر در روزمره گی های خود غرق شده اند.

چرا اینقدر ازهم غافل شده اند.

مگر ما در کنار هم زندگی نمی کنیم .

مگربا هم رابطه وتعامل نداریم.

پس چرا فقط روابط خود را در راستای زندگی شخصی خود جهت می بخشیم و در خود و زندگی خود غرقیم.

یعنی اگر کمی به فکر اطرافیان خود ، نمی گم همه ، بلکه حداقل کسانی که آنها را به عنوان نزدیکان خود می دانیم باشیم ، آیا دنیا به آخر

می رسد ؟

آیا چیزی از ما کم می شود و یا خرجی برای ما دارد ؟

آیا تاحالا شده کسی از لذت شاد کردن و یا حل کردن مشگلی یا باز کردن گره از کار کسی بد بگوید ؟

پس چرا غافلیم !!!

روی صحبتم با شما نیست .  

با خودمه! 

من از خودم می پرسم که چرا نباید آنگونه زندگی کنم که ندانم اطرافیانم چگونه با زندگی دست و پنجه نرم می کنند ،

غمهایشان چیست ،

دردهایشان چیست .

چرا باید از عزیزانم ، از بهترین دوستانم بی خبر باشم و فقط در کارها و مشکلات خودم غرق باشم و از روی ظاهر آنها قضاوت کنم .

دوستی که او را خیلی دوست دارم و شادترین

و خندان ترین و با حال ترین آدم در زندگی ام می دانم ،

وقتی پای درد و دل باز می شود تازه می فهمم که هیچ چیز از هیچ کس نمی دانم

تازه می فهمم که زیادی مشکلات خودم را بزرگ کردم .

تازه می فهمم که در پی آن چهره شاد و خندان چه غمهایی نهفته.

وای بر من که اسم خودم را ( انسان ) گذاشته ام و خودم را به اصطلاح ( دوست ) می دانم

در حالی که با هر دوی این دو کلمه به معنای واقعی فرسنگ ها فاصله دارم .

اصلا دوستی یعنی چه ، یعنی یک رابطه خشک و خالی ؟

نه ،

 دوستی به نظر من یعنی رابطه ای که همه معنا های زیبای زندگی را که از جمله آن میتوان به ( همراهی و همدلی و همکاری و همدردی و همفکری و غمخواری و ....) اشاره کرد را در بر می گیرد.

اما آیا شما چنین کسی را سراغ داری ؟

اگر دارید از صمیم قلب به شما تبریک می گویم چون شما به خاطر داشتن چنین موهبتی بزرگترین خوشبختی را در زندگی دارید .

من هم نمی گم سراغ ندارم اما خودم را در مقابل دوستان و نزدیکانم به عنوان شخصی که واقعا معنای دوستی را فهمیده باشد وبه آن عمل کند نمی دانم وبرای همین شرمنده

 همشون هستم .

اما اما اما سعی می کنم که اینگونه نباشم و نباشیم و در جهت بهتر شدن قدم بردارم و برداریم

با امید و توکل به خدا

امیدوارم !!!

در آخر می گویم که دوستی را دوست دارم اما دوستانم را بخاطر خودشان و این رابطه زیبا که امیدوارم پابرجا بماند را بیشتر دوست دارم و ازهمه عزیزان و دوستانم می خواهم که من را بخاطر  تمام کم کاری ها و کوتاهی هایم ببخشند .

دوستتون دارم .

کویر نشه دلهای ما /./ مثل بارون شیم بباریم

دستای احساسمونو/./تو دستای عشق بذاریم

اگه هنوز فاصله ها/./خط سیاه بین ماست  

باید پل عاطفه شه /./دست سپید دل ما

همیشه ایام شاد باشین و زندگیتون سبز باشه