سلام

آخرین چهارشنبه پایان سال که مراسم چهار شنبه سوری برگزار میشه نزدیکه که من پیشاپیش آرزوی شادمانی در تمام لحظه های اون شب را برای شما دارم .

یکی از پرنده هایی که با نغمه خود در این خاک سرد سبز به بهار صبح بخیر می گوید مرغ شب" جغد" است.

درسوئد با نغمه این پرنده زیباست که به استقبال بهار می روند, به استقبال سنت زیبا و دیرینه ایرانی "چهارشنبه سوری" به استقبال "عید نوروز" و به استقبال زمینی که از خواب زمستانی بیدار می شود.

یادم است در ایام کودکی و نوجوانی، چهارشنبه سوری را در کوچه محله مان برگزار

می کردیم.

من و خواهرم پس از پریدن از روی آتش ،چادری سرمان می کردیم و می رفتیم قاشق زنی نزد در و همسایه.

یادم است خواهرم که در چادر سر کردن نمونه بود چنان روی خود را سفت می گرفت که هیچ در و همسایه ای نمی توانست او را شناسایی کند.

من برعکس او هیچوقت نتوانستم چادر سر کردن را خوب یاد بگیرم و یا چهره خود را خوب پنهان کنم.چون یا چادرم از سرم می سرید و یا تا فرق سرم عقب می رفت.

گاه خواهرم از دستم عصبانی می شد و می گفت: "خاک برسرت! بلد نیستی چادر سر کنی، چادر سرت نکن!"

من که به قول مادرم زبانم شصت متر بود ، خود را از تک و تاء نینداخته و غرغرکنان می گفتم:" خاک بر سر تو کنند که آنقدرامل و... "

آن روزها حاجی فیروزی هم ساز زنگی خود را دست می گرفت و در خیابانهای شهر مخصوصا تهران می نواخت و می خواند:" اینجا بشکنم یار گله داره آنجا بشکنم..."

سالهاست که از آن روزها می گذرد............

البته چهارشنبه سوری فقط به پریدن از روی آتش و خوردن آجیل ختم نمی شود ولی چون چهارشنبه سوری شکل سنتی خود را تا حدودی از دست داده است و به شکلی مدرنتر و مفصل تر برگزار می شود دیگه اون مراسم از یاد رفته .

نمیدونم توی این شهری که الان هستم مراسم چطوری برگزار میشه ؟ اگه میدونین بهم بگین!

مجددا و پیشاپیش این ایام را به همه تبریک می گویم. به کودکان فقر، به مردم شکسته در غم ، به مردم خوب خاک مهربانی، به وبلاگ نویسان ، به روزنامه نگاران، نویسنده ها و شعرا، نقاشان، عکاسها، فیلمسازها و...

به امید اینکه روزی همه در کنار هم، برای سازندگی کشورمان بکوشیم بدور از حسدها و حرصها ، بدور از اندیشه های بد ، بدور از بی احترامی و بی حرمتی و بدور از هرگونه تبعیض و یا دشمنی.

سال نو را هم پیشاپیش به همه تبریک میگم .

باد نوروز وزیده است به کوه و صحرا

جامه عید بپوشند ، چه شاه و چه گدا

بلبل باغ جنان را نبود راه بدوست      

نازم آن مطرب مجلس که بود قبله نما

صوفی و عارف از این بادیه دور افتادند

جام می گیر زمطرب ، که روی سوی صفا

همه در عید به صحرا و گلستان بروند  

من سرمست ز میخانه کنم رو به خدا

عید نوروز مبارک به غنی و درویش

یار دلدار ، ز بتخانه دری را بگشا

گر مرا ره به در پیر خرابات دهی               

به سر و جان به سویش راه نوردم نه به پا

سالها در صف ارباب عمائم بودم

تا به دلدار رسیدم نکنم باز خطا

                                             "مجموعه اشعار دیوان امام خمینی"