ای کاش از تار نفس پرندگان عاشق در کالبد من دمیده می شد تا

به رهایی و عروج  برسم .

ای کاش می توانستم تمام ذرات  خاک را لمس کنم و به تمـــــــام

موجودات بفهمانم که زندگی با یاد او چه زیبــاست و لحظات شب

را تا صبح برای او زنده کردن چه پر معناست !

گاهی وقت ها سکوت رساتر از فریاد است خداست که در نزدیکی

ماست و ما ان را احساس می کنیم شاید سکوت نهایت صداســـت

نهایت عشق و نهایت بودن وبه همین دلیل این چنین خاموش است

چون میدانیم که عشق با هر چیز درآمیزد ذات او را عوض میکند.

صدا با تمام رهایش در بند زمان است و در اندک مدتی محــــــــــو

می شود اما عشــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــق

در حصار هیچ چیز نیست و خود همه را محو کرده !!!

نهایت عشق خداست .

دوست داشتن او زیباست .

نیازی که در نهایت عشق است وصدایی که در نهایت خاموشی است

شاید اگر سکوت صدا می کرد رساتر از فریاد می شد!

ما از کنه هستی بی خبر یم ,

نهایت هستی عشق است ,

ولی نهایت عشق را نمی دانیم !!!

صدا با کلام ذهن زیباست و سکوت در مواقع رضایت .

ای کاش تن خاکی من همان فریاد من باشد و روح من همان عشق

و سکوت !

چون میدانم تن خاکی مانند فریاد کوتاه و زودگذر است و در نهایت

این عشق است که میما ند .

و روح من که همان سکوت است .

عشق الهی تا ابد در ریشه و ذات من همانند فریاد است اما ........

فریادی خا موش !!!

عشق الهی تا ابد در وجود من می جوشد و بعد از فنا شدن جسمم

به زندگی در رو حم ادامه می دهد .

عشق الهی تا پا یان جهان با من است ,

حتی اگر مرا بسوزاند و خا موش کند !!!!

عشق یعنی :

ای پناه قلبهای بی پناه،

ای امید اسمان های غریب،

ای به رنگ اشک های گرم شمع،

ای چنان لبخند میخک ها نجیب؛

ای نگاهت مرهم زخم بهار،

ای عبور تو غروب اواز،

ای ز شبنم های رویا یادگار،

کوچه دل با تو زیبا می شود؛

تو شفا بخش نگاه عاشقی ؛

مهربانی،

نازنینی،

مثل عشق،  

با تمام شاپرک ها صادقی.

چشم هایت مثل رنگین کمان،

احساس من،قلب من،یک جاده تاریک بود؛

با تو قلبم کلبه پیوند شد.